براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
|
|
در غربت اگر کسی بماند ماهی
گر کوه بود از او نماند کاهی
بیچاره غریب اگر چه سلطان باشد
چون یاد وطن کند برآرد آهی
،،،،،،،،،،،،،،،،
من بنده ی آن کسم که شوقی دارد
بر گردن خود زعشق طوقی دارد
تو لذت عشق و عاشقی کی دانی؟
این باده کسی خورد که ذوقی دارد
،،،،،،،،،،،،،،،،
عیب است عظیم بر کشیدن خود را
وز جمله ی خلق بر گزیدن خود را
از مردمک دیده بباید آموخت
دیدن همه کس را و ندیدن خود را
،،،،،،،،،،،،،،،،
:: موضوعات مرتبط:
اشعار ,
,
:: بازدید از این مطلب : 388
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
ن : Bahram
ت : جمعه 22 دی 1391
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|