روزی مردى به حضور امام سجاد (كه سلام خدا بر او باد) آمده و از امام چندتا سوال كرد و از آن حضرت پاسخ سوالهایش را گرفت.

وقتی مرد جوابش را گرفت،از پیش امام مرخص شد،ولی چند قدمی بیش نرفته بود كه دوباره نزد امام بازگشت و سوال دیگرى را مطرح نمود،و گویا تصمیم داشت همچنان به سوالات خود ادامه دهد.

امام سجاد(علیه السلام) براى آنكه به او بفهماند،دانستن براى عمل كردن است،نه انباشتن، رو به او كرد و فرمود:در كتاب مقدس "انجیل" نوشته شده است:مادام كه به آنچه میدانید،عمل نكرده‌اید،از آنچه نمى توانیدنپرسید[و به دنبال افزایش علم خود نباشید]،زیرا اگر به اندوخته‌هاى علمی،عمل نگردد،حاصلی جز كفر و ناسپاسی برای صاحبش نداشته و موجب دورى او،از خداوند میگردد.

از من بگوى عالم تفسیر گوى را / گر در عمل نكوشى، نادان مفسرى

علم،آدمیت است و جوانمردى و شرف/ ور نه ددى بـه صورت انسان مصورى

بار درخت علم نباشد بجز عمل / با علم اگر عمل نكنى،شاخِ بى‌برى

متن روایت:

علی بن إبراهیم،عن أبیه،عن القاسم بن محمد،عن المنقری،عن علی بن هاشم بن البرید،عن أبیه قال:جاء رجل إلى علی بن الحسین علیه السلام فسأله عن مسائل فأجاب ثم عاد لیسأل عن مثلها فقال علی بن الحسین علیه السلام:مكتوب فی الإنجیل لا تطلبوا علم مالا تعلمون ولما تعملوا بما علمتم،فإن العلم إذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه إلا كفرا ولم یزدد من الله إلا بعدا.

كافی - شیخ كلینی - ج 1 - ص 44 - 45

چهل داستان و چهل حدیث از امام زین العابدین علیه السلام، عبدالله صالحی